biz iyiyiz böyle

şu cümleyi kurduğum her ana geri dönsem mesela. durağanlıktan çıkıp durak-an olsa önce, dur-akan! diyebilsem sonra keşke. biz iyiyiz böyle. aslında o anlarda çok iyiydik halbuki. hala da iyiyiz aslında, amma ve lakin insanoğlu meraklı yaratık. durak-anlarında "biz iyiyiz böyle" demek yerine "tamam lan kabul" deseydi ne olurdu merak eder hep. ya da ederim diyeyim, genellemeler yapmadan konuşayım.
oha çok gitmek istedim o anlara şimdi. "tamam lan kabul" deseydim keşke şu an kafamda en belirgin olan biz iyiyiz böyle anına. off neler değişecekti neler. başta, farklı bir evde uyuyor olacaktım geceleri. yine geceleri daha mutlu olacaktım orası kesin. birisi bana sevgiyle sarılır mıydı bilemem ama şehvetli birinin sarılacağı kesindi.
mesela şu an daha farklı giyiniyor olurdum. tanrım parasızlık yüzünden artık tamamen tiki olucam diye çok korkuyorum. neyse onlar da insan. müziik müziiik! şarkılar bambaşka olurdu kesin. heeey ısmarlama yemekler yemezdim o zaman. e notlarım da kesin daha yüksek olurdu. aman ne yapacaksam notu. efenim o hırka benim olurdu kesin, ben o hırka için her şeyi yapardım. aslında hala da yaparım ama şşhtt kimse bilmiyor. arkadaş çevrem aynı kalırdı ama. bir tek o değişmezdi sanırım. ha bir de kullandığım parfüm aynı kalırdı. ee işini bilmek gerek. aah ah o zaman da başka şeyler içimde kalırdı. geri dönüşü de olmazdı o yolun.
neyse. efenim biz böyle iyiyiz bence. kimse oturup bu durak-anlarını düşünmeye kalkmasın. yoksa beeyle oturup saatlerce feysbukta fotoğraflara bakaar bakaar dalarsınız. zaman geriye gitmiyor ama fotoğraflar geriye gidiyor sevgili okurlar. günümüzden geçmişe bir fotoğraf yolculuğu yaparken "ah tam da şundan bir gece önceydi işte! şu an bu fotoğrafta ben olabilirdim" dersiniz. demeyin. ondan hemen sonraki karşınıza çıkacak olan fotoğraf "biz iyiyiz böyle" demeniz için bir fırsattır. denedim çalışıyor.
dünya küçük lan.
durak-anlarınızı iyi değerlendirin.
piç olun piiiç.

onceee upon a time i could control myself!

her şeye rağmen eğlenmeyi becerebilsek..

keyfimiz eksik olmasa hani dudaklarımızdan..

yansımamız kalsa ya her yerde..

hangisini önemsesek bazen?

saf kalsak keşke, bazıları gibi sade..

poz verdirseler bize makineyi yamuk tutarak, ikimiz de olduğumuz gibi olsak süreçte..

gözetlendiğimizi bilmediğimizde daha güzeliz sanki..

yüzümüzü aklaştırıp gerisi karartsak insanlar anlamaz mı ki?

güzelliğimizi fark etsek azıcık..

utanmasak hiçbir şeyden..

hep hep hep gülümsesek..

bakışları anlasak ya bazen..

bazen de anlamasak..

"soğuk ve yıldızsız sonsuz gülüşümüz"ü görseler..

hep aynı anı görsek, hep belgelemek istesek..

bazen uzaklara baktığımızda, gerçekten görsek ya uzağı..

anlamaya çalıştığımız şeylerin arasında kaybolsak..

çillerimiz olsa ya hepimizin, güzelliğimizi çevreleyen..

sevdiğimiz şeyleri hep yapsak, zaman yaratsak, hiç bıkmadan..

ve bazen gözlerimizi kaçırsak, hiçbir şey söylemeden..
bazen bazenden de fazla..

mırik ne kadar şeffaf?

fotomotohellomoto

holleeey!

az önce uzun süredir istediğim gibi fotoğraf makinesi almış bulunmaktayım. artık kimse tutamaz bizi :)

tabii emektar zenit'imi unutmamak lazım. az mı taşıdım yanımda onu, az mı omuzlarım morardı onun yüzünden iki de bir de fotomoto çekicem diye :)

holleeey!

en bi güzel gün bugün!

artık gider ders bile çalışırım :)